Φυσικές ιδιότητες
Ατομικό βάρος |
18.01528 amu |
Σημείο τήξεως |
273.15 K (0 °C) |
Σημείο ζέσεως |
373.15 K (100 °C) |
Κρίσιμη θερμοκρασία |
647 K |
Κρίσιμη πίεση |
22.1 MPa |
Πυκνότητα (μεγ.) |
999.972 kg/m3 στους 4 °C |
Δείκτης διάθλασης |
1.333 (υγρό νερό, 20 °C) |
Το νερό είναι υγρό, διαυγές, άχρωμο σε λεπτά στρώματα, κυανίζον σε μεγάλους όγκους. Η καθαρή ουσία είναι άγευστη, ενώ το καλό πόσιμο νερό έχει ευχάριστη γεύση, που οφείλεται στα διαλυμένα άλατα και αέρια. Η πυκνότητα του νερού είναι διαφορετική σε διάφορες θερμοκρασίες, με μέγιστη στους 4°C. Στον παρακάτω πίνακα δίνονται οι τιμές της πυκνότητας του νερού σε διάφορες θερμοκρασίες.
ΠΥΚΝΟΤΗΤΕΣ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΓΟΥ
|
Θερμοκρασία σε °C
|
Πυκνότητα (gr/cm3)
|
100
|
0.9586
|
20
|
0.9982
|
10
|
0.9997
|
5
|
0.9999
|
3.98
|
1.0000
|
0 (νερό)
|
0.9998
|
0 (πάγος)
|
0.9170
|
Από τον πίνακα φαίνεται πως το νερό σε στερεή κατάσταση έχει μικρότερη πυκνότητα απ’ ό,τι στην υγρή.
Το σπάσιμο των σωλήνων διανομής του νερού κατά το χειμώνα οφείλεται στην αύξηση του όγκου του νερού κατά τη μετάβαση από την υγρή στη στερεή κατάσταση.
Χημικές ιδιότητες
Χημικός τύπος |
H2O |
ΔfH0αέριο |
-241.83 kJ/mol |
ΔfH0υγρό |
-285.83 kJ/mol |
ΔfH0στερεό |
-291.83 kJ/mol |
S0αέριο, 1 bar |
188.84 J/(mol·K) |
S0υγρό, 1 bar |
69.95 J/(mol·K) |
S0στερεό |
41 J/(mol·K) |
Το νερό έχει ποικίλη χημική δράση. Σχηματίζει “ενώσεις διά προσθήκης” με πολλά άλατα, καθώς και με πολλά μόρια άλλων ουσιών. Οι ενώσεις αυτές ονομάζονται ένυδρες ενώσεις. Οι δυνάμεις που ενώνουν τα μόρια των ουσιών και του νερού είναι:
1. Ελκτικές δυνάμεις μεταξύ του θετικού ιόντος του μετάλλου και του αρνητικού οξυγόνου του πεπολωμένου μορίου του νερού
2. Σχηματισμός ημιπολικού δεσμού μεταξύ του ατόμου του οξυγόνου και του ιόντος του μετάλλου με ένα ζεύγος ηλεκτρονίων.
3. Σχηματισμός γέφυρας υδρογόνου μεταξύ του μορίου του νερού και της ουσίας.
Άλλος σημαντικός τύπος αντίδρασης του νερού είναι η υδρόλυση.
Το νερό επιτελεί αντιδράσεις οξειδοαναγωγής, όπου δρα άλλοτε ως οξειδωτικό και άλλοτε ως αναγωγικό μέσο.
Πόσιμο νερό
Το πόσιμο νερό πρέπει να είναι διαυγές, άχρωμο, άοσμο, δροσερό (θερμοκρασίας 7 – 11 βαθμών Κελσίου). Πρέπει να περιέχει μικρή ποσότητα ανόργανων αλάτων (0,5 γραμ. στο λίτρο), γιατί το καθαρό νερό χωρίς διαλυμένα άλατα είναι βλαβερό για τον οργανισμό, εξαιτίας της μεγάλης διαπιδυτότητας των κυττάρων. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τα θαλασσινά ψάρια πεθαίνουν όταν μεταφερθούν σε γλυκό νερό και ψάρια του γλυκού νερού πεθαίνουν αμέσως μόλις τοποθετηθούν μέσα σε αποσταγμένο νερό, γιατί καταστρέφονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια (αιμόλυση). Το πόσιμο νερό περιέχει διαλυμένο οξυγόνο, άζωτο, διοξείδιο του άνθρακα, ελάχιστα ίχνη οργανικών ουσιών, καθώς και ίχνη φυτικών μικροοργανισμών.
Ασφάλεια
Κατάποση |
Απαραίτητο για τη συντήρηση της ζωής. Υπερβολική κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει κράμπες, και μπορεί να οδηγήσει τελικά σε ανισορροπία ηλεκτρολυτών εξαιτίας της όσμωσης, προκαλώντας πονοκέφαλο, σύγχυση και πιθανόν κώμα ή θάνατο (μετά από ώρες). |
Εισπνοή |
Μπορεί να οδηγήσει σε ασφυκτικά συμπτώματα παρ’ όλιγον πνιγμό ή ημιπνιγμό και πνιγμό. |
Επιδερμίδα |
Παρατεταμένη εμβάπτιση (παραμονή στο νερό) μπορεί να προκαλέσει ξεφλούδισμα (απολέπιση). |
Μάτια |
Δεν ενέχει κίνδυνο |